*Μαρίνα Τσίγκα
Φίλες και φίλοι, καλησπέρα,
θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς για την παρουσία σας.
Η 26η Ιούνη έχει ορισθεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών.
Είναι αλήθεια πως η μέρα αυτή όπως και πολλές άλλες ημέρες αφιερώματα, αξιοποιούνται από πολλούς, πρόσωπα και φορείς, σαν άλλοθι για όσα δεν είπαν και δεν έκαναν όλες τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου.
Για εμάς για το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών η 26η Ιούνη είναι ένα ακόμα βήμα για να κάνουμε τον απολογισμό μας, να διατυπώσουμε, να προβάλουμε και να συζητήσουμε όσο πιο πλατιά μπορούμε τις θέσεις μας. Να προβάλουμε αιτήματα, να ευαισθητοποιήσουμε και να κερδίσουμε ακόμα περισσότερους φίλους και συναγωνιστές.
Το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) είναι ένας κινηματικός φορέας που δραστηριοποιείται στη χώρα μας από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 με παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα. Είναι ο παλαιότερος φορέας που παρακολουθεί και μελετάει τις αιτίες, την έκταση και τις εξελίξεις, του κοινωνικού φαινομένου της εξάρτησης από ουσίες.
Διατυπώνει επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε μία συνεπή και ξεκάθαρη θέση, η οποία καθοδηγεί τους αγώνες και τις δράσεις μας: λέμε όχι απέναντι σε όλα τα ναρκωτικά και διεκδικούμε τρόπους αντιμετώπισης μέσα από το τρίπτυχο πρόληψη – Θεραπεία – κοινωνική επανένταξη.
Δίνουμε προτεραιότητα στην πρωτογενή πρόληψη που απευθύνεται στον σύνολο του πληθυσμού που δεν έχει εμπλοκή με ουσίες.
Σε αυτή το ΕΣΥΝ έχει τη δική του συνεισφορά, με πολύμορφες εκδηλώσεις πολιτιστικές – αθλητικές – συζητήσεις – ομιλίες σε μαθητές – γονείς – εκπαιδευτικούς που στοχεύουν στη θωράκιση των νέων με τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες.
Γιατί στη νεολαία μας δεν ταιριάζει κανενός είδους υποταγή και χειραγώγηση παρά μόνο η ελεύθερη σκέψη, η ανάπτυξη ολοκληρωμένης προσωπικότητας, ο αγώνας για μάθηση, δουλειά, υγεία, ποιοτικό ελεύθερο χρόνο.
Παλεύουμε ενάντια στο φαινόμενο της χρήσης και της εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες αλλά και τις αιτίες που το γεννούν.
Γιατί για μας, το πρόβλημα της δημιουργίας εξαρτημένων από ουσίες ανθρώπων είναι κοινωνικό ζήτημα που αφορά όλη την κοινωνία. Εξαρτάται και επιδεινώνεται, όσο χειροτερεύει η θέση των εργαζομένων, όσο τα μεγάλα προβλήματα οδηγούν σε αδιέξοδο και απόγνωση τους νέους.
Δεν συνιστά ιατρικό πρόβλημα που αφορά την ιδιωτική ζωή των χρηστών, αλλά έχει πολλαπλές αιτίες και επιπτώσεις που αφορούν όλη την κοινωνία.
Στόχος της δράσης μας είναι η ανάδειξη των αιτιών του φαινομένου ως πολυπαραγωντικό κοινωνικό φαινόμενο και η προβολή ενός άλλου τρόπου ζωής που θα ορθώνει αντιστάσεις στους παράγοντες που οδηγούν στη χρήση. Ενός τρόπου ζωής δημιουργικού, με αξίες, στόχους, αγωνιστικότητα και αξιοπρέπεια, μέσα από τη συλλογικότητα.
Γι αυτό συμπαρατασσόμαστε με τους φορείς του μαζικού κινήματος, σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο, στους αγώνες για τα προβλήματα της παιδείας, της υγείας, των συνθηκών δουλειάς, της ακρίβειας, της ανεργίας. Γιατί αυτά ακριβώς τα προβλήματα αποτελούν παράγοντες που διαμορφώνουν έφορο έδαφος για τη χρήση.
Σε συνεργασία μαζί τους διερευνούμε και μελετάμε την κατάσταση του προβλήματος της ουσιοεξάρτησης στην περιοχή μας. Διατυπώνουμε θέσεις και διεκδικούμε λύσεις στα τοπικά προβλήματα, αναπτύσσουμε πρωτοβουλίες για την πρόληψη.
Γιατί είναι βασική θέση του ΕΣΥΝ ότι το πρόβλημα της αντιμετώπισης των ναρκωτικών δεν είναι υπόθεση μόνο των ειδικών, μας αφορά όλους.
Μέλη του ΕΣΥΝ είναι επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων που με τις γνώσεις τους βοηθούν στην επεξεργασία των θέσεών μας και στην υλοποίηση των δραστηριοτήτων.
Όμως η μεγάλη μας δύναμη είναι όλοι οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες που θέλουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις τους με το αντιναρκωτικό κίνημα. Όλοι εμείς που έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η ατομική προσέγγιση δεν μπορεί να δώσει λύσεις. Που από το χώρο που ζει και εργάζεται ο καθένας μας παλεύει για τη λύση των λαϊκών προβλημάτων.
Που θέλουμε να πούμε στη νέα γενιά με λόγια αλλά κυρίως με τη δράση μας:
Δεν είναι ελευθερία να ψάχνεις τη φυγή
Σκέψου – Ονειρέψου – Πάλεψε
Πες όχι σε όλα τα ναρκωτικά.
Φίλες και φίλοι,
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς έχουν επιδεινωθεί όλοι οι οικονομικοί, κοινωνικοί και ψυχολογικοί παράγοντες που ευνοούν την έναρξη ή την επιδείνωση της χρήσης και της εξάρτησης :
Δυόμιση χρόνια πανδημίας, που σηματοδοτήθηκαν από το άγχος για την ίδια τη ζωή, από κοινωνική απομόνωση και αναστολή κάθε είδους δημιουργικής δραστηριότητας. Με αντιλαϊκά μέτρα που επιδείνωσαν δραματικά το βιοτικό επίπεδο και εντείνουν την οικονομική και εργασιακή αβεβαιότητα. Με αποθέωση της ατομικής ευθύνης, έναντι της συλλογικής κρατικής, και αυξημένη καταστολή. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, όλοι οι επίσημοι οργανισμοί κατέγραψαν αύξηση της χρήσης ουσιών διεθνώς και στη χώρα μας. Είχαμε πενταπλασιασμό της ημερήσιας κατανάλωσης κοκαΐνης, αύξηση 600% στη χρήση μεθαμφεταμίνης («κοκαΐνη των φτωχών»), αύξηση στη χρήση κάνναβης που έφτασε το Μάρτιο του 2021 να αντιστοιχεί στο 10% του πληθυσμού της Αττικής. Την ίδια ώρα, καμία ουσιαστική στήριξη δεν δόθηκε στα θεραπευτικά προγράμματα και στα κέντρα πρόληψης των εξαρτήσεων, ώστε να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες απαιτήσεις που διαμορφώθηκαν.
Η πανδημία ήρθε απλώς να επιδεινώσει την κατάσταση.
Γνωρίζαμε ήδη πριν την πανδημία ότι οι τάσεις είναι αρνητικές. Ενδεικτικά, σύμφωνα με την πανελλήνια έρευνα του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής σε μαθητές λυκείου το 2019, σχεδόν ένας στους 6 εφήβους ανέφερε πως είχε κάνει χρήση κάποιας παράνομης ουσίας, με μακράν δημοφιλέστερη την κάνναβη (14,7%). Σχεδόν οι 2 από τους 5 που είχαν κάνει πρόσφατη χρήση κάνναβης βρίσκονταν σε υψηλό κίνδυνο για εξάρτηση από αυτήν. Ταυτόχρονα, η ανοχή απέναντι στη χρήση είναι ανησυχητικά υψηλή: σχεδόν 6 στους 10 μαθητές λυκείου θεωρούν ακίνδυνη τη δοκιμή κάνναβης, παρόλο που προκαλεί εθισμό και λειτουργεί ως πρόδρομος στη χρήση ηρωίνης για 9 στα 10 εξαρτημένα άτομα.
Οι πολιτικές συρρίκνωσης του λαϊκού εισοδήματος και συντήρησης των κοινωνικών ανισοτήτων στερούν την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών, πόσο μάλλον δημιουργικών επιλογών. Σε αυτές τις συνθήκες η «φυγή» από τη δυσβάστακτη πραγματικότητα παίρνει χαρακτήρα «εκτόνωσης», «διεξόδου», «αυτοΐασης», κλπ. Είναι συνεχείς οι αναφορές του ΟΗΕ στη συσχέτιση που υπάρχει ανάμεσα στη φτώχεια, την ανεργία, την περιθωριοποίηση και τη χρήση ουσιών, πείρα που επιβεβαιώθηκε άλλωστε με τραγικό τρόπο και μέσα στα χρόνια της τελευταίας οικονομικής κρίσης.
Οι πολεμικές εξελίξεις στην Ουκρανία και σε άλλες χώρες, διαμορφώνουν ανθρωπιστική κρίση και συνεχείς ροές προσφύγων, οι οποίοι έχουν αποδειχτεί πιο ευάλωτοι στη χρήση και την εξάρτηση. Άλλωστε η ιστορία έχει αποκαλύψει πολλές φορές το πώς ναρκωτικές ουσίες αξιοποιούνται στους πολέμους για να αντέξουν τις θηριωδίες όσοι στέλνονται βορά στα κανόνια, για να «επουλωθεί» η φρίκη και ο πόνος, αλλά και για να χειραγωγηθεί η αντίσταση των λαών απέναντι σε όλα αυτά.
Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πορεία που χάραξαν οι προκάτοχοί της και πιστή στην υλοποίηση των πολιτικών της ΕΕ για τα ναρκωτικά επιμένει να :
- Προσβλέπει στην οικονομική ανάπτυξη από την κάνναβη –πρώτη ουσία εισόδου στον κόσμο των ναρκωτικών και κύρια ουσία χρήσης για το 30% των εξαρτημένων-, ανοίγοντας μεθοδικά το δρόμο για τη νομιμοποίηση και της «ψυχαγωγικής» χρήσης της, καθώς αυτό επιτάσσει η κερδοφορία.
- Αποδυναμώνει τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα, όπως το ΚΕΘΕΑ, που έχουν τεκμηριωμένη αποτελεσματικότητα έναντι των προγραμμάτων χορήγησης υποκατάστατων οπιοειδών τα οποία αλλάζουν απλά την ουσία εξάρτησης, ενώ τείνουν πλέον να μην αντιστοιχούν καν στο προφίλ της χρήσης ουσιών στη χώρα μας.
- Διαμορφώνει την κοινωνική αντίληψη πως η χρήση ουσιών αποτελεί σχεδόν ένα φυσικό φαινόμενο, Δεν μπορούμε επομένως να το αντιμετωπίσουμε παρά μόνο περιορίζοντας τις αρνητικές του συνέπιες (πολιτική της μείωσης της βλάβης).
Σχετικά με τις επενδύσεις στην κάνναβη:
Οι εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα είναι τόσο γοργές που, τα τελευταία δύο χρόνια έχουν ξεπεράσει τις αντίστοιχες των προηγούμενων 10 χρόνων. Το κύριο στοιχείο τους είναι ότι η κάνναβη αναδείχτηκε σε ένα από τα πιο σημαντικά πεδία επενδύσεων σε δεκάδες χώρες με σκοπό την κάλυψη των απωλειών του κεφαλαίου, αλλά και την εύρεση ενός νέου πεδίου κερδοφορίας. Χρειάζεται να τονιστεί ότι η επενδυτική δραστηριότητα στοχεύει κυρίως στη ψυχαγωγική χρήση της κάνναβης, χωρίς να υποτιμώνται οικονομικά οι άλλες χρήσεις. Οι υπολογισμοί σε σχέση με τη μελλοντική κερδοφορία της προβλέπουν τριπλάσια κέρδη από τη ψυχαγωγική κάνναβη σε σχέση με τη φαρμακευτική και τη βιομηχανική, αφού υποψήφιοι πελάτες είναι το σύνολο του πληθυσμού.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι οι εταιρείες που ξεκίνησαν τη φαρμακευτική χρήση της κάνναβης είναι κυρίως οι ίδιες που τώρα επενδύουν στην ψυχαγωγική της χρήση. Ταυτόχρονα, στην αξιοποίηση της κάνναβης έχουν μπει και μονοπώλια από το χώρο των ποτών, των καλλυντικών, των προϊόντων καλλωπισμού, των τροφίμων και άλλα. Όλοι αυτοί εντάσσουν στη διαφημιστική τους καμπάνια την αντιδραστική επιχειρηματολογία υπέρ της. Πλασάρουν την κάνναβη όχι απλά ως ακίνδυνη αλλά, πολλές φορές, ως ωφέλιμης.
Είναι αναμενόμενο ότι τα ιδεολογήματα που υποστηρίζουν την αθώωση της χρήση της κάνναβης θα αναβαθμίζονται και θα πληθαίνουν όσο θα αυξάνονται οι παραπάνω επενδύσεις αλλά και η ανάγκη να καταστέλλονται οι φωνές και τα όνειρα των νέων, οι συλλογικές διεκδικήσεις, η αντίσταση στην επιδείνωση των όρων ζωής. Για αυτό χρειάζεται να απαντάμε σε αυτά τα ιδεολογήματα. Να αποκαλύπτουμε ότι αποτελούν εργαλείο στην υπηρεσία της κερδοφορίας και της ιδεολογικής χειραγώγησης.
Ένα από τα κύρια ιδεολογήματα που προβάλλεται τελευταία και από επίσημους φορείς, είναι ο διαχωρισμός των χρηστών σε «λειτουργικούς» και «μη λειτουργικούς και της χρήσης σε «προβληματική» και «μη προβληματική». Ουσιαστικά πρόκειται για τον αναθεωρημένο διαχωρισμό σε «σκληρά» και «μαλακά» ναρκωτικά. Είναι από τα πιο επικίνδυνα επιχειρήματα καθώς στοχεύει κυρίως στον εργαζόμενο ο οποίος σαν χρήστης θεωρείται λειτουργικός όταν μπορεί να δουλεύει όσο τον χρειάζονται και μετά να είναι ακίνδυνος. Να είναι ανίκανος να παλέψει ενάντια σε αυτά που βιώνει στον εργασιακό του χώρο και όχι μόνο.
Τα εξαντλητικά ωράρια, την εντατικοποίηση, την κακοπληρωμένη εργασία. Ειδικά για τους εποχιακά εργαζόμενους τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Τη δουλειά στο σπίτι που εξαφανίσει την ιδιωτική ζωή και τον ελεύθερο χρόνο. Την απουσία δυνατοτήτων για τη δημιουργική αξιοποίηση του όποιου ελεύθερου χρόνου και την πραγματική διασκέδαση και αναψυχή. Τι προτείνουν μετά από όλα αυτά; Τη «χαλάρωση» με τη «φυγή» από την πραγματικότητα.
Έτσι που μετά από την ψευδαίσθηση της χαλάρωσης, της ξεκούρασης, της ικανοποίησης των προσωπικών του αναγκών, της επικοινωνίας, να γυρίζει στη δουλειά του αποδοτικός = «λειτουργικός», χωρίς να ενοχοποιεί τις συνθήκες και τις αιτίες τους και πολύ περισσότερο χωρίς να στρέφετε στη συλλογική δράση για να τις αλλάξει. Και η εξάρτηση παραμονεύει ….
Παρουσιάζουν τη χρήση σαν Δικαίωμα / ελευθερία στην «αυτοπροσβολή»
Τελικά: Το μόνο δικαίωμα που μας έχουν αφήσει είναι αυτό στην αυτοκαταστροφή;………….
Ποιες εναλλακτικές επιλογές έχουν δοθεί ώστε να θεωρείται ελεύθερη επιλογή η χρήση ουσιών;
Λένε ότι μπορεί να κάνει κάποιος χρήση και ταυτόχρονα να έχει τον έλεγχο της ποσότητας και της συχνότητας αλλά και των συνεπειών της. Είναι ψευδαίσθηση η δυνατότητα ελέγχου της ουσίας και των επιδράσεών της.
Η Εξάρτηση ως τρόπος ζωής σημαίνει απώλεια κάθε ελευθερίας. Η ουσία με ελέγχει.
Πώς είναι ελεύθερος κάποιος όταν δε βλέπει καθαρά ούτε τον εαυτό του ούτε την πραγματικότητα;
Κανείς δε ζει μόνος, ανεξάρτητος από άλλους ανθρώπους ώστε να μην τους επηρεάζει η στάση του. Κανείς δεν περισσεύει από την κοινωνία ώστε να μπορεί να αποσυρθεί χωρίς να δημιουργήσει πρόβλημα σε αυτή και στον ίδιο του τον εαυτό.
Η άποψη αυτή αποτελεί πλήρη διαστρέβλωση της έννοιας ελευθερία.
Τι εξυπηρετεί;
Η θεοποίηση του ατομικού παράγοντα ξεκινάει από τη θεώρηση της χρήσης και της εξάρτησης ως επιλογής, ως ατομικής απόφασης μέχρι και την υποχρέωση του χρήστη να επιλέγει εκείνος τον τρόπο «θεραπείας» μέσα από έναν δήθεν θεραπευτικό πλουραλισμό. Ουσιαστικά, ρίχνει στις πλάτες του χρήστη όλο το βάρος των οικονομικών, κοινωνικών και ψυχολογικών παραγόντων που τον οδήγησαν στη χρήση και την εξάρτηση αλλά και τη θεραπεία του παρόλο που η τελευταία μπορεί να είναι μόνο επιστημονική. Έτσι, το κράτος απαλλάσσεται από τις ευθύνες του στην όξυνση του φαινομένου αλλά και στην υποβάθμιση της πρόληψης, της θεραπείας και της κοινωνικής επανένταξης. Άλλωστε, ο δρόμος για αυτό το φαινόμενο είναι χρόνια στρωμένος, μέσα από το επιχείρημα της ατομικής ευθύνης, που αν και παίχτηκε πολύ από την κυβέρνηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ουσιαστικά εφαρμόζεται χρόνια, καθώς ως ατομική ευθύνη πλασάρεται η σχολική διαρροή, η ανεργία, οι φραγμοί στις σπουδές, ο αποκλεισμός από αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, η στέρηση της διασκέδασης και της ψυχαγωγίας κτλ. Άλλωστε, όλα αυτά εντάσσονται στη διαστρέβλωση του όρου «ελευθερία», σύμφωνα με την οποία μόνο οι επιλογές του καθενός ευθύνονται για τις υποτιθέμενες αποτυχίες του.
Επιστέγασμα όλων των παραπάνω αποτελεί η εγκληματική εξέλιξη της έναρξης λειτουργίας Χώρων Εποπτευόμενης Χρήσης ναρκωτικών. Οι χώροι αυτοί ουσιαστικά καταδικάζουν τους χρήστες στην ακροβασία μεταξύ φυσικού και κοινωνικού θανάτου. Αποτελούν προσφορά χώρου στον θάνατο, άτυπη νομιμοποίηση της χρήσης ναρκωτικών και του παράνομου εμπορίου τους. Και όλα αυτά για να κρύψουν το πρόβλημα και να διευκολύνουν την τουριστική αξιοποίηση του Κέντρου. Κι έτσι απλά, με τη ρετσινιά του «ανίατου αρρώστου» η κοινωνία μετατρέπει το θύμα σε θύτη, κι ας είναι εκείνη που ύπουλα του έδωσε την πρώτη δόση, σβήνοντας παράλληλα κάθε αμφιθυμία και ελπίδα για αλλαγή. Ναρκοθετώντας κάθε προσπάθεια πρόληψης.
Εμείς λέμε:
Η λύση είναι η πρόληψη και όχι η αποδοχή
Αγώνας για ελεύθερη από ουσίες ζωή
Το ΕΣΥΝ σας καλεί να παλέψουμε για :
Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν πρόληψη-θεραπεία- κοινωνική επανένταξη που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες αλλά και στην εξέλιξη του φαινομένου.
- Ολόπλευρη στήριξη της δουλειάς των Κέντρων Πρόληψης
- Στήριξη και αύξηση των προγραμμάτων στεγνής θεραπείας με εξειδικευμένες δομές και μόνιμο προσωπικό ως κύριο μοντέλο θεραπείας. Κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και επαναφορά του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ.
- Ανάπτυξη προγραμμάτων έγκαιρης παρέμβασης τα οποία θα απευθύνονται στους νέους που πειραματίζονται με τις ουσίες αλλά δεν έχουν ακόμα μεταβεί στην εξάρτηση.
- Μέτρα για την αντιμετώπιση της σχολικής διαρροής, για την προστασία των ανέργων και των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων όπου παρατηρείται υψηλή συσχέτιση με τη χρήση ουσιών. Ενίσχυση της δωρεάν μορφωτικής, αθλητικής και πολιτιστικής δραστηριότητας των νέων ανθρώπων.
- Απόσυρση του μνημονίου συνεργασίας για τις κινητές μονάδες εποπτευόμενης χρήσης στο Δήμο Αθηναίων και κατάργηση του νόμου για τη λειτουργία χώρων εποπτευόμενης χρήσης.
- Πολλαπλασιασμό των κέντρων ενημέρωσης, των σταθμών φροντίδας εξαρτημένων, των ξενώνων φιλοξενίας, των προγραμμάτων street work στην κατεύθυνση ενίσχυσης του κινήτρου για θεραπεία, ενταγμένων στα πλαίσια δράσης των θεραπευτικών προγραμμάτων. Ενίσχυση των δημόσιων υγειονομικών μονάδων για την αντιμετώπιση των ιατρικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι χρήστες και διασύνδεσή τους με τα θεραπευτικά προγράμματα κατά των εξαρτήσεων.
- Καμία σκέψη για νομιμοποίηση της ψυχαγωγικής χρήσης της κάνναβης. Να μπει φρένο στην ανεξέλεγκτη κατάσταση διαφήμισης της κάνναβης ως φάρμακο «δια πάσα νόσο», καθώς και στις αντιεπιστημονικές, επικίνδυνες αναφορές που κατακλύζουν το διαδίκτυο και αθωώνουν τη χρήση της ως ναρκωτικό.
Απευθύνουμε κάλεσμα σε μαζικούς φορείς, σωματεία, συλλόγους γονέων, πολιτιστικούς συλλόγους, ιδιαίτερα στους νέους και στις νέες της πόλης να μας γνωρίσουν και όλοι μαζί να δυναμώσουμε τις γραμμές του αντιναρκωτικού κινήματος. Να αντισταθούμε στην ναρκωκουλτούρα της απάθειας, της μοναξιάς και της αδιαφορίας. Αρνούμαστε να συμβιβαστούμε με τη διάδοση των ναρκωτικών και με οποιοδήποτε μέτρο την αθωώνει, την ανέχεται ή την αναπαράγει.
Δεν κλείνουμε τα μάτια! Δε μένουμε απαθείς!
Η πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά είναι αγώνας
για τη ζωή που μας αξίζει και όχι για τη ζωή που μας ορίζουν!
Η ομιλία πραγματοποιήθηκε σε εκδήλωση που διοργάνωσε το παράρτημα Ιλίου το Παράρτημα ΕΣΥΝ Ιλίου σε συνεργασία με σωματεία και φορείς της περιοχής, για την Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών, στις 27 Ιούλη 2022, από την Μαρίνα Τσίγκα, εκπαιδευτικό, πρόεδρο της Γραμματείας του ΕΣΥΝ
