Τοποθέτηση της προέδρου του ΕΣΥΝ, Μαρίνας Τσίγκα, στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής για το σχέδιο νόμου «Διατάξεις για την Παραγωγή Τελικών Προϊόντων Φαρμακευτικής Κάνναβης, στις 28/2/2018
Το Εθνικό Συμβούλιο κατά των ναρκωτικών είναι συσπείρωση ανθρώπων και φορέων που δραστηριοποιείται στη χώρα μας από τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Διαθέτει 20 παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα με χιλιάδες μέλη.
Παρακολουθεί και μελετάει τις αιτίες, την έκταση και τις εξελίξεις, του κοινωνικού φαινομένου της τοξικοεξάρτησης και διατυπώνει επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος, μέσα από το τρίπτυχο πρωτογενής πρόληψη – Θεραπεία – κοινωνική επανένταξη.
Παράλληλα το ΕΣΥΝ έχει τη δική του συνεισφορά στην πρόληψη μέσα από πολύμορφες εκδηλώσεις, πολιτιστικά και αθλητικά φεστιβάλ, συζητήσεις – ομιλίες σε μαθητές – γονείς – εκπαιδευτικούς που στοχεύουν στη θωράκιση των νέων με τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες για την αποφυγή του προβλήματος.
Μόνο μέσα στο σχολικό έτος 2016-2017 επισκεφτήκαμε πάνω από 50 σχολεία Γυμνάσια και Λύκεια και συζητήσαμε με πάνω από 5000 μαθητές. Συζητήσαμε με γονείς και εκπαιδευτικούς σε δεκάδες εκδηλώσεις που διοργανώθηκαν από συλλόγους εκπαιδευτικών, Ομοσπονδίες, Ενώσεις, Συλλόγους γονέων και άλλους μαζικούς φορείς. Από παντού εισπράξαμε την μεγάλη ανησυχία, την αγωνία που υπάρχει στη ελληνική κοινωνία για την αθώωση της κάνναβης στη συνείδηση κυρίως των νέων, για την ανοχή και την αποδοχή της χρήσης της από τους έφηβους μαθητές.
Η ανησυχία δεν είναι αβάσιμη.
Σύμφωνα με τις έρευνες της Διεθνούς Επιτροπή του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών, του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης ναρκωτικών, του ΕΠΙΨΥ (έρευνα ESPAD), τα στοιχεία από τη χώρα μας αλλά και διεθνώς φανερώνουν άνοδο της χρήσης κάνναβης τόσο στον μαθητικό, όσο και στο γενικό πληθυσμό, συνεχή αύξηση του Δείκτη Αίτησης Θεραπείας από κάνναβη, μείωση της ηλικίας πρώτης επαφής με τα ναρκωτικά και πειραματισμό με κάνναβη πριν τα 14 έτη.
Στην Ελλάδα το ποσοστό των έφηβων μαθητών που πειραματίζονται με τη χρήση κάνναβης έχει τριπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία. Ενώ παραμένει από τα χαμηλότερα στη Ευρώπη, υπάρχει αυξητική τάση που ακολουθεί την αύξηση του ποσοστού των έφηβων που τη θεωρούν ακίνδυνη έως και ωφέλιμη. Άμεση συνέπεια των συζητήσεων που γίνονται τα τελευταία χρόνια για τη νομιμοποίηση της κάνναβης που πλαισιώνονται από τη διαφήμιση των ευεργετικών της ιδιοτήτων.
Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους
Όπως αναφέρεται άλλωστε και στη Αιτιολογική έκθεση, το είδος της κάνναβης είναι ένα και μοναδικό, με την περιεκτικότητα στη βασική ψυχοτρόπο ουσία THC να ποικίλει.
Είναι ναρκωτική – ψυχοτρόπος ουσία με υψηλό κίνδυνο κατάχρησης και εξάρτησης που προκαλεί βλάβες σε όλα τα βασικά συστήματα του οργανισμού, στον εγκέφαλο, στο αναπνευστικό, ανοσοποιητικό, αναπαραγωγικό σύστημα.
Ιδιαίτερα ανησυχητικές είναι οι επιπτώσεις που σχετίζονται με τις γνωσιακές και ψυχικές λειτουργίες.
Δεν υπάρχει φυσική ακίνδυνη κάνναβη, δεν υπάρχει ιατρική – φαρμακευτική, ακόμα περισσότερο δεν υπάρχει θεραπευτική κάνναβη.
Η φυσική κάνναβη δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί καθεαυτή ως φαρμακευτική – θεραπευτική ουσία.
Συγκεκριμένες δραστικές ουσίες που απομονώνονται από την κάνναβη θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για φαρμακευτικούς, παρηγορητικούς σκοπούς σε περιπτώσεις που τα υπάρχοντα φάρμακα δεν επαρκούν. Για την ασφάλεια όμως των ασθενών πρέπει να αντιμετωπιστούν σα φάρμακα και να ακολουθηθούν όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι που θα καθορίσουν την ακριβή σύνθεσή τους, τις ενδείξεις χρήσεις τους κλπ.
Αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει και με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο μέσα από το κρατικό μονοπώλιο. Μπορεί ακόμα να γίνει και εισαγωγή σκευασμάτων μετά από τη μεταφορά της κάνναβης στον πίνακα Β.
Τι αλλάζει τώρα το παρόν νομοσχέδιο; Αφήνει την ασφάλεια των ασθενών στα χέρια των πολυεθνικών φαρμάκου αφού αναφέρεται γενικά και αόριστα σε τελικά προϊόντα φαρμακευτικής κάνναβης. Καταργείται ακόμα και ο εντελώς απαραίτητος κρατικός έλεγχος που ο υπάρχον νόμος πρόβλεπε να ασκείται στην παραγωγή σκευασμάτων από το κρατικό μονοπώλιο.
Το επιχείρημα της διευκόλυνσης των ασθενών για τους οποίες υπάρχουν ενδείξεις ότι ορισμένες ουσίες που περιέχονται στο φυτό της κάνναβης μπορούν να προσφέρουν ανακούφιση, χρησιμοποιείται μόνο για να κεντρίσει τη κοινωνική ευαισθησία και να αμβλύνει τις αντιδράσεις. Οι ασθενείς αυτοί μπορούν και τώρα να προμηθευτούν τα φαρμακευτικά σκευάσματα της κάνναβης, δωρεάν μέσα από τη συγκεκριμένη διαδικασία του ΕΟΦ που προβλέπει σχετική υπουργική απόφαση.
Το νομοσχέδιο αυτό δεν θα λύσει κανένα λαϊκό πρόβλημα. Αντίθετα έχει ήδη δημιουργήσει πολλά.
Όλες οι συζητήσεις και η επιχειρηματολογία που αναπτύσσεται για την υπεράσπισή του, ανεξάρτητα από προθέσεις, διευκολύνουν στην αθώωση στη συνείδηση των νέων και την αποδοχή της χρήσης της κάνναβης. Πριονίζονται έτσι τα θεμέλια κάθε προσπάθειας για ουσιαστική και αποτελεσματική πρόληψη.
Η διαθεσιμότητα, η προσβασιμότητα και η κοινωνική αποδοχή μιας ουσίας είναι παράγοντες που αυξάνουν τη χρήση της και αυτό ισχύει και με την κάνναβη. Όπου νομιμοποιήθηκε είτε για «θεραπευτικούς», είτε για «ψυχαγωγικούς» σκοπούς είχαμε αύξηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, αύξηση της εξάρτησης από κάνναβη.
Στις ΗΠΑ όπου σε 28 Πολιτείες έχει νομιμοποιηθεί η ιατρική κάνναβη» το 36% των μαθητών έχει κάνει χρήση κάνναβης. Ενώ ο 1 στους 3 μαθητές ομολογεί ότι την προμηθεύτηκε με ιατρική συνταγή.
Εξ άλλου η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι η νομιμοποίηση της ιατρικής χρήσης της κάνναβης είναι ένα ακόμα σκαλί για την πλήρη απελευθέρωση της χρήσης της. Σε πολλές πολιτείες της Αμερικής και στην Ευρώπη νομιμοποιήθηκε πρώτα η καλλιέργεια της βιομηχανικής μετά της ιατρικής και στη συνέχεια της λεγόμενης ψυχαγωγικής. Δηλαδή πλήρης απελευθέρωση της παραγωγής και πώλησης . Εκεί άλλωστε είναι και η μεγιστοποίηση του κέρδους των πολυεθνικών που εισρέουν και στη χώρα μας. Κέρδος διπλό γιατί εξασφαλίζει και την καταστολή και τη χειραγώγηση των νέων.
Όσο για τα όποια οικονομικά οφέλη θα έχει η χώρα και όποια ψίχουλα από αυτά φτάσουν στη λαϊκή οικογένεια, μπορούν να αντισταθμίσουν τις κοινωνικές επιπτώσεις; Κοστολογείται; Έχει τιμή η ζωή και το μέλλον των παιδιών μας;